Ο ερυσίπελας είναι μια οξεία εμπύρετη φλεγμονή του δέρματος με σημαντική λεμφαγγειακή προσβολή. Οφείλεται κυρίως σε στρεπτόκκοκους της ομάδας Α, και σπανιότερα σε στρεπτόκοκκους των υπόλοιπων ομάδων. Μερικές φορές η λοίμωξη μπορεί να επεκταθεί βαθύτερα στο χόριο και να λάβει την μορφή κυτταρίτιδας. Οι μικροοργανισμοί μπορούν να εισέλθουν στο δέρμα, μετά από λύσεις της συνέχειας του, όπως μικροτραυματισμοί,
εξελκώσεις, δερματομυκητιάσεις και ονυχομυκητιάσεις.
Το σημείο εισόδου δεν είναι πάντα εμφανές.
Πρόδρομα συμπτώματα είναι, κακουχία, πυρετός, ναυτία, έμετος και συμβαίνουν 4-48 ώρες πριν την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων του ερυσίπελα.
Το ερυσίπελας εμφανίζεται συνήθως, στις κνήμες, το πρόσωπο, τα αυτιά και τους γλουτούς. Ξεκινάει με ένα εξάνθημα, το οποίο είναι θερμό . Μπορεί να συνυπάρχει κνησμός, αίσθημα καύσου, ευαισθησία ή άλγος. Συνήθως ανευρίσκονται διογκωμένοι λεμφαδένες.
Οι ασθενείς με διαταραχές της λεμφικής ή φλεβικής κυκλοφορίας, σακχαρώδη διαβήτη, νεφρική ανεπάρκεια, οι αλκοολικοί και οι ανοσοκατασταλμένοι είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς στην εμφάνιση ερυσιπέλατος.
Θεραπευτικά χορηγούνται πενικιλίνη η άλλα εξειδικευμένα φάρμακα για τον στρεπτόκοκκο, και τοπικά αντισηπτικά διαλύματα ή αντιβιοτικές αλοιφές. Ταυτόχρονα θα πρέπει να αντιμετωπίζονται και οι πύλες εισόδου του μικροοργανισμού.
Το ερυσίπελας συχνά υποτροπιάζει στα άτομα με διαταραχή της τοπικής κυκλοφορίας.
