Απλός έρπης είναι μια ιογενής νόσος που προκαλείται από τον ιό του απλού έρπητα 1 και τον ιό του απλού έρπητα 2 . Η λοίμωξη από τον ιό του έρπητα κατηγοριοποιείται με βάση το σημείο της λοίμωξης. Ο ιός μπορεί να προσβάλει οποιαδήποτε περιοχή του σώματος. Η συχνότερη ερπητική λοίμωξη είναι ο επιχείλιος έρπης.
Κλινικά, εμφανίζονται οι γνωστές φυσαλίδες 3 -7 μέρες μετά τη μόλυνση, που συνοδεύονται από ήπιο
έως πολύ έντονο κνησμό και που διαρκούν από 1 -2 εβδομάδες, ενώ οι βλάβες επιμένουν για 2 – 5 εβδομάδες και υποχωρούν χωρίς να καταλείπουν ουλές.
Απλός έρπης είναι πιο εύκολο να μεταδοθεί από άτομο σε άτομο, μέσω άμεσης επαφής με ένα τραύμα μολυσμένες δερματικές βλάβες, βλεννογόνους κ εκκρίσεις .
Ο ιός απαιτεί φυσική επαφή για να εξαπλωθεί, και επομένως είναι δυνατό για τον ιό να εξαπλωθεί και σε άλλα σημεία του σώματος του μολυσμένου ατόμου.
Μόλις μολυνθεί το άτομο, ο ιός παραμένει στο σώμα του, για όλη του τη ζωή. Η θεραπεία γίνεται με αντιικά φαρμακευτικά σκευάσματα για περίπου 5 μέρες ή αν η πάθηση υποτροπιάζει πάνω από 6 φορές το χρόνο δίνεται θεραπευτικό σχήμα που κρατάει περίπου ένα χρόνο.
Η μόλυνση με τον απλό έρπητα δεν πρέπει να συγχέεται με τις παθήσεις που προκαλούνται από άλλους ιούς της οικογένειας όπως ο έρπης ζωστήρας, η οποία είναι μια ιογενής νόσος που προκαλείται από τον ιό του έρπητα ανεμευλογιά ζωστήρα.
Ο ασθενής πρέπει να ενημερώνεται από τον δερματολόγο – αφροδισιολόγο του για την πορεία που ακολουθεί η νόσος και για τους τρόπους προφύλαξης – αποφυγής μετάδοσης.
